توسل به امام زمان عج الله تعالی فرجه
یک شب رسد که شام فراقت سحر شود خورشید عارضت، ز حرم جلوهگر شود با طـول غـیـبـتـت، نـشـود کم امیـد مـا این روزگـار تـلـخ، زمانی به سر شود گردد ز کعبه، بانگ «انا المهدی»ات بلند یکدم جـهـان ز آمـدنـت با خـبـر شـود آیا شـود که بگـذرد این روزگـار تلـخ؟ «آری شود، ولیک، به خون جگر شود» از گـریـۀ زیـاد، شـود اشـکِ دیـده کـم زین گـریه، اشک دیـدۀ ما بیـشتر شود روزی به بحر رحمت حق، غرق میشوم کاین سیـنه پیـش تیـر بلایت سپـر شود آمـیـنی از تـو، کـار هـزاران دعـا کـند دسـتی گـشا، وگـرنه دعـا بی اثـر شود تا بشکـنـیم، فـرق بـتـان را، خـلیـلوار هر مشت ما به روز ظهورت، تبر شود پـروانـهوار دور سـرت گـردد آسـمـان خـورشید بر تو پرچم فتح و ظفر شود یک عـمر با دعـای فـرج زنده ماندهایم «میثم» دعا کن این شب هجران سحر شود |